38. شعر هم اگر نگویم...

به جان خودم من تنبل نیستم فقط یکم خستم... یعنی خیلی خسته! هنوز ترشی لوبیا رو آماده نکردم... خب دیشب کارمون طول کشید تا ساعت هشت شب، بعدشم دیگه حوصله نداشتم، خب منم آدمم، میشه دیگه آدم حوصله نداشته باشه!! البته لوبیا ها آماده س فقط کافیه اونا رو با یه سری مواد سرّی که برای خوش طعم شدنش بهمون آموزش دادن همراه با سرکه بریزم تو ظرف مخصوص!! البته راجع به این مواد به مامان هم چیزی نگفتم که یوقت یاد نگیره! بالاخره من هم وقت و انرژی گذاشتم هم پول هزینه کردم، نمیشه که مفت در اختیار دیگران بذارم! از امروز تصمیم گرفته بودم هر روز یه غزل حفظ کنم که هم حافظه م تقویت شه هم اینکه پنجشنبه شب ها که تو گروه ادبیات مشاعره میذارن کم نیارم! درسته بعضی از اون شعرایی که میگم رو مجبور میشم تقلب کنم اما بیشترشو چون تک بیت هستن حفظم! اما در باب شعر و شاعری اومدم تحقیقاتی انجام دادم و رسیدم به این مقاله (برای مطالعه ی مقاله ی مذکور کلیک رنجه بفرمایید) که الان دو دلم! که اینکه چجور شعری شایسته حفظ کردن هست و چجور شعری شایسته نیست! پیامبر اعظم(ص):  هر آیینه اگر شکم مردی  از چرک پر شود بهتر است که از شعر پر گردد. (صحیح البخاری ج 2 ص 109( این حدیث توی کتاب حماسه ی حسینی ج 1 اثر استاد مطهری اومده که ایشون این حدیث را اینگونه تحلیل کردن که منظور این نوع شعر ، خزعولات و مثلا ستایش زیبایی معشوق و مطالب حشو و زاید است و بطور کلی منظور شعر نیست بلکه شر است...  از یه طرف خودمم دیگه واسه گفتن شعر دو دل شدم! نکنه یوقت این شیخِ بی گناه به موجب اشعار پوچی که سروده روانه ی دوزخ بشه؟! خلاصه اینکه زد تو برجکمون!! حالمون رو گرفت... من شعر خیلی دوس دارم اما... دلمو شکستی ای صاحب مقاله... ای ذا المقاله... (عربیم خوبه اما اصلا الان حوصله ندارم از لحاظ صرف و نحو درستی یا غلطی شو بررسی کنم اما تا جایی که الان با این اعصاب خوردیم میدونم اینه که چون "صاحب مقاله" منادا هست پس میشه منصوب به الف چون کلمه ی "ذو" از اسماء خمسه هست!)   + عنوان: شعر هم اگر نگویم مرا که هیچ گلی هم‌نامم نیست ،       و هیچ خیابانی به نامم چگونه به یاد خواهی آورد؟"مژگان عباسلو"