57. پست علمی :))

این فارسی حرف زدنه من نه تنها منو از زبان مادریم =ترکی دور نمیکنه بلکه خیلی هم نسبت به لهجه ی سایر ترک زبان ها حساس ترم کرده! مثلا خیلی برام جالب بود که زمان دانشگاه یکی از همکلاسی هام که اهل بناب بود، شب (گِجَه) رو به طور عجیبی که من تا حالا تو عمرم نشنیده بودم تلفظ میکرد (جِجَه) و من هم چقد میخندیدم و میگفتم زهره بازم بگو و بازم من میخندیدم و حتی یادش هم منو میخندونه و دوستم هم اصلا ناراحت نمیشد! یعنی رفتار و خصوصیات دوستام هم کشیده به خودم... با این مقدمه و یه مقدمه ی جدید که میخوام بگم، میخوام بگم چرا و به چه دلیل و چگونه تصمیم گرفتم این پست رو بذارم! یه دوستی داشتم به اسم فائزه که یادم میاد توی یکی از پست ها نوشته بودم که رفته بودیم خونشون و خیلی هم خوش گذشته بود... منو فائزه از زمان آموزشگاه باهم همکلاس بودیم اما اون رفت دانشگاه تاریخ خوند و منم یه سال بعدش توی همون دانشگاه زبان قبول شدم البته فائزه یه سالی از من کوچیکتره... اما اون زمان که اون دانشگاه قبول شد منم بیکار نبودم و دانشجوی شیمی بودم! خلاصه یادمه یبار داشتم با فائزه حرف میزدم که بحث از وسواسی شد و فائزه کلمه ی شستن رو اینجوری تلفظ کرد "یوغورام" (من فارسی حرف میزنم و فائزه ترکی جوابمو میده... این همزبانیمون چندتا کشته مُرده داشته تاکنون! ) و از اونجایی که من خودمم به زبان ترکی مسلطم یاد گرفتم که به شستن میگن "یووُرام" از اون به بعد من به هرکی رسیدم پرسیدم که به شستن چی میگن و قریب به صددرصد تلفظشون مثه اونی بود که من گفتم، نتیجه گرفتم که فائزه احتمالا لهجه داره و اصالتا از اطرافه تبریزه! امروز هم موقع خوردن صبحونه شنیدم که الهه هم به شستن گفت "یوغورام"!!