70. مجمع پنگوئن ها...

دیروز میلاد داشت راجع به تصوراتش دربارۀ اینکه دخترا برن خدمت حرف میزد و با خودش میگفت چطور میشه یه گروهان دختر لباس شبیه به هم بپوشن؟! میگفت و میخندید... باید عرض کنم خدمت برادر گلم که من و مهدیه و الناز لباس که سهله عکس پروفایل هامونم یکی کردیم و هرقت بخوایم عوض کنیم باهم هماهنگ میشیم و عوض میکنیم، دیگه لباس یک شکل که چیزی نیست... گذشت اون زمون که دخترا میخواستن تک باشن! این عکس های پروفایلمون همه رو دیوونه کرده، یکی روی حرف الناز به من سلام میده، من خودمم قاطی میکنم که اونی که حرف زد الناز بود یا مهدیه یا خودم حتی!!! خلاصه اوضاعیه هااا... دیشب در بحبوحۀ (که یه عمر فکر میکردم بهبوحه نوشته میشه!) یک چت مهم بودم که دیدم نت ندارم، اتاق که تاریک بود نگو برقا رفته و نتم هم قطع شده؛ به الناز پیام دادم که از روی پیام من عکس بگیره و بذاره گروه، متن پیام هم به این شرح بود که "دوستان من نتم قطع شده شبتون بخیر..." حالا دوستام توی گروه بهم شب بخیر میگفتن و الناز اونا رو برام مخابره میکرد، جالب اینجاس که اونایی که به الناز میگفتن به زهرا از طرف ما اینو بگو خودشون شمارۀ منو داشتن اما امان از خساست!! یعنی دیشب اونقد خندیده بودم که تا ساعت یک و نیم شب که تا کنون سابقه نداشته بیدار بودم، حالا بماند که اعصابم هم آخر آخرا خورد شد! خلاصه خدا این النازو برا من نگه داره، مهدیه رو هم همینطور... منم برا اونا نگهداره... + میلاد ساعت چهار رفت... از ساعت چهار بیدارم، کور شدم از بیخوابی... + من هیچوقت ترجمه رو نمیپیچونم، واسه خیلیا صلواتی ترجمه کردم، اما الان واقعا وقت ندارم، حتی یکی از رفیقام هم ازم خواست براش ترجمه کنم رسما بهش گفتم نمیتونم، تازه گفتم که کامپیوترم خرابه فایل شما رو باز نمیکنه! شما فک کن پیچوندم... (قابل توجه بعضیا...)