100. پول ای جانم فدای اسم تو...

توی عکس زیر چندتا لیوان میبینین؟! هرکی کمتر از ده تا ببینه چشمش ایراد داره! من مطمئنم ده تاس! شایدم نباشه، اما باید ده تا باشه! حالا چرا مطمئنم؟! چون طبق برنامه ای که نوشته بودیم (رجوع شود به پست 36 ) هر کس نوبتش بشه باید این ده لیوان و یک قوری و چندتا بشقاب و قاشق رو بشوره و سماور رو پر کنه و آشپزخونه رو هم اگه خورده های نون ریخته باشه زمین، جارو بزنه! سوالی که اینجا مطرح میشه اینه که آیا ما آبدارچی هستیم؟! آیا بخاطر این کارها حقوقی مازاد بر حقوق خودمون دریافت میکنیم؟! آیا از ما قدر دانی میشود؟! جواب همۀ سوال ها را امروز در ادامه بهش میپردازیم! _ خب معلومه که نه! همیشه حق ما رو خوردن، حق ما ضایع شده! ما خیلی مظلومیم... خیلی! بعد مامان بابام فک میکنن شغل آبرومندانه و از اون پشت میزی ها دارم! دیگه نمیدونن دخترشون، تک دخترشون، عزیز دلشون، رئیس خونه شون، کسی که تو خونه دست به سیاه و سفید نمیزنه، الان بخاطر پول آبدارچی شده! بسوزه پدر بی پولی! + اون لیوان که قلب زرد روش هست مال منه، اونی هم که قلب نارنجی داره مال سحره که یه مدت که من لیوان نداشتم توی لیوان اون چایی مینوشیدم، البته اونم وسواس داشت منم حرصش میدادم با این کار و طفلی نمیتونست چیزی بهم بگه بس که دوسم داره! + صدمین پست توی وبلاگم مبارک! + عنوان: یه شعر طنز که حوصله ندارم لینکشو بذارم خودتون سرچ کنین کاملشو بخونین، خالی از لطف نیس!