458. واقعی ترین مجازی ها...

بعضی وقتا که فک‌ میکنم میبینم ما از بچگی با عشق ها و نفرت های مجازی بزرگ شدیم بدون اینکه اون زمان تکنولوژی های الان بوده باشه! مثلا عاشق خدا شدیم، نه ظاهرشو دیدیم، نه صداشو شنیدیم، یه جورایی مثل چت کردن حرفاشو خوندیم و باهاش حرف زدیم، حتی گاهی ازش ناراحت شدیم، دلخور شدبم، باهاش قهر کردیم، ازش تشکر کردیم و خیلی چیزای دیگه... یا مثلا عاشق پیامبر شدیم، عاشق امام حسین شدیم اما حتی یبار هم ندیدیمشون! از اون طرف هم شخصیتی مثل شیطان رو بهمون معرفی کردن که ازش متنفر باشیم، دوسش نداشته باشیم، کارایی که میگه رو گوش ندیم و اینا... با اینکه اونم تا حالا ندیدیم! سوال اینجاس که الان خدا، اولیای خدا، شیطان و ملائک مجازی ان یا واقعی؟؟ با اینکه میدونیم واقعی ان، اما چون تا حالا هیچ کدومشونو ندیدیم اما نسبت بهشون حس داریم میشه گفت یه جورایی مجازی ان! مثل اون شخصی که ندیدیمش، مطالب و حرفاشو میخونیم و بهش حس پیدا میکنیم! ممکنه شاید هیچوقت چهره شو نبینیم اما مطمئنیم که اون مطالب و حرف ها کار یه "آدم" بوده نه ربات! 

نمیدونم تونستم منظورمو خوب برسونم یا نه ولی در کل خواستم بگم که آدم های مجازی اونقدا هم که تبلیغ میکنن بد نیستن، شاید تک و توک آدم مریضی پیدا بشه که قصدش ازار و اذیت باشه، که خب اینجور آدم ها رو هم معلومه توی چه جور سایت ها میشه پیدا کرد، اما بقیه شون یه سری آدم هایی هستن مثل خودمون که ممکنه حتی بهتر از خودمون باشن.... آدم های مجازی و عشقاشونو جدی بگیرین...

یه وقتایی شاید تاثیری که یه آدم مجازی میتونه بذاره رو صدتا آدم واقعی نتونه، حسی که ایجاد میکنه صدتا آدم واقعیه خوشگل و خوشتیپ نتونه ایجاد کنه... شاید حتی آدمی که مجازی انتخاب میشه خیلی بهتر از کسی باشه که تو دنیای واقعی انتخاب میکنیم... شاید حسمون به اون آدم مجازی خیلی ناب تر از حسمون به آدمای واقعی باشه... چرا؟ چون تو دنیای واقعی "چشم" باعث میشه خیلی چیزها رو نبینیم، و "گوش" باعث میشه خیلی چیزها رو نشنویم! جالبه که اینا دقیقا برعکس اون وظیفه ای که باید داشته باشن عمل میکنن... 

شاید مسخره باشه اما من مطمئنم دنیای واقعا واقعی اصلا وجود نداره.... اونم مجازیه فقط بهش عادت کردیم... 

برای آدم های مجازیتون هم این شبا دعا کنین... :)