533. دلی پُر!

خیلی دوست دارم بدونم اولین نفری که اومد زر زد و گفت که اونایی که نمیان دنیای مجازی یعنی تو دنیای واقعی خیلی خوشن رو ببینم و بهش بگم زر مفت نزن خواهشا! من اون موقع ها که هی تو دنیای مجازی بودم بهترین دوران زندگیم بود، الان اینقد تو مشکلات گیر کردم که حتی نمیتونم بیام وبلاگم و خیلی تلگرافی و سرپایی به وبلاگ های مورد علاقه م سر میزنم... این یعنی تو دنیای واقعی خیلی خوشم؟؟ کدوم احمقی همچین تزی داده؟! اینترنت و دنیای مجازی واسه ما ایرانی ها تنها تفریح و دلخوشیه... تفریح رو کی میکنن؟ وقتی که دل خوشه! آقا یا خانومی که حرف مفت میزنی یکم فک کن بعد حرف بزن! (قشنگ معلومه این روزا اعصاب مصاب ندارم یا بیشتر توضیح بدم؟)

از اینکه پست هاتونو میخونم و کامنت نمیذارم که دلخور نیستین؟ طرف میره مهمونی بعد به صابخونه که تو آشپزخونه داره وسایل پذیرایی رو آماده میکنه میگه :"زحمت نکش واسه خوردن نیومدیم که، اومدیم خودتو ببینیم" بعد اگه ازش پذیرایی نشه آبروی اون صابخونه رو میبره... الان شمام خدایی نکرده واسه کامنت گذاشتن و تعریف و تمجید و اینا که پست نمیذارین؟ یا واسه این که منم حتما وبلاگاتونو دنبال کنم و پست هاتونو بخونم و الکی حرفاتونو تصدیق کنم که دنبالم نمیکنین؟! اگه اینجوریه چراغا رو خاموش میکنم هرکی میخواد بره بره... یهو ببینم ده تا از دنبال کننده هام کم شده بهتر از اینه که یکی یکی برین و من هی باید برم لیست دنبال کننده هامو چک کنم که ببینم کی از من خسته شده و رفته و هی تو دلم خدا خدا کنم که فلانی نباشه ها، اون یکی نباشه ها، این یکی نباشه ها (برخی وبلاگ های خیلی مورد علاقه م که تعدادشون کم هم نیست)

شب یلدا کتاب حافظ پیدا نکردیم آنلاین یه تفالی زدیم... اعتقاد ندارم، ایضا خاطره ی بعدی هم دارم از آدمی که شب یلدا به نهج البلاغه تفال میزنه و یه هفته بعدش میاد ازم خواستگاری میکنه و خودشو میکنه کسی که تا ابد نفرین منو به همراه داره! خلاصه این اومد: 

تفسیرشم این بود:

به من ثروت برسه دیگه چیزی نمیخوام حافظ جان :) ثروت به تنهایی کلی دوست و آشنا و عاشق سینه چاک حتی، به دنبال داره! اصلا تو چی میدونی حافظ جان که من چی میگم... :/