196. مرور خاطرات!!

من قبل از کنکور به خودم قول داده بود که خیلی کارا بکنم اما نمیدونم چرا هی نمیشه!! خدا هیشکی رو پیش خودش شرمنده نکنه!! یکی از کارایی که میخواستم بکنم این بود که فایلای کامپیوتر رو سرو سامون بدم تا اسناد و مدارک مبنی بر اینکه چرا من کنکور رو خراب کردم از بین ببرم! در همین إثناء یه چیز خیلی جالب پیدا کردم!! شاید باورتون نشه ولی اون چیز ریز نمرات دوران دانشجوییمه!! همچینی ذوق کردم که نگو! اول شما یه نگا به نمرات بندازین که مبادا فک کنین من ... خونی میکردمااا منم یه چیزی تو مایه های شما بودم اما یکم بهتر!! عرضم به خدمتتون یه نمرۀ 11 توی نمراتمه، میبینین؟ ماله ترم چهاره، راستش یه استادی داشتیم برا اون درس، یه کتابی معرفی کرده بود که اصلا نمیشد خوند، چه برسه فهمید!! بعد ایشون چون خودشم از زبانشناسی سر در نمیاوردن تعیین کرده بود کی کجاها رو بیاد کنفرانس بده (البته به من هیچ قسمتی نیوفتاده بود) آقا بعدِ یه چند جلسه دیدیم ما از توضیحات بچه ها چیزی نمیفهمیم، من توی کلاس اعتراض کردم و کم مونده بود منو از کلاس بندازه بیرون (البته چند تا از خود شیرینا هم گفتن نههههه این کتاب که خیلی راحته - منم تو دلم گفتم تو یکی خفه!-) خلاصه برای امتحانه این درس از یه کلاس 30-40 نفری همش 13 نفر رفته بودیم، خداییش من در حد 18-19 نوشته بودم اما چون باهاش حرفم شده بود بهم داد 11! منم واگذارش کردم به خدا... مرتیکۀ حقِ مردم خور!! یه دونه هم 20 دارم! آخرین امتحان از آخرین ترمم بود، یعنی بعده اون با دانشگاه خدافظی کردم!! اونم 20 شدم که عقده ای نشم!! به معدل هام دقت کنین کلا یه سیر صعودی داشتم، اما ما بین ترم 5 و 6 یه جهشی صورت گرفته!! اون ترم 5 که معدلم یهویی رفت بالا زمانی بود که اولین عشقمو تجربه کردم!! بله، عاشق شدم!! (مگه من دل ندارم؟!) و اون افتی که ترم بعدش داشتم بخاطر اولین شکست عشقیم بود!!  و درنهایت با معدل 17.33 فارغ التحصیل شدم!! درسته که هیچوقت رشته مو دوست نداشتم، اما کلاس و چندتا از اساتیدمون رو خیلی دوست داشتم! تازه ابهت خاصی داشت این رشته! در کل یادش بخـــــیر! عجب دورانی بود!!