301. دنیای مجازی با آدم های حقیقی!

اتفاقی خیلی اتفاقی رفتم وبلاگ سابقم، چقد دلم برا اون روزا تنگ شد یهو! اینکه حال و حوصله ی درست و حسابی هم ندارم این روزا خیلی بیشتر دلتنگم کرد! نه برای چیزی یا شخص خاصی بلکه برا خودم و به قول اسم  وبلاگ سابقم چی بودم و چی شدم!

چقد حالم بهم میخوره از این تلگرام و اینستا که هزار جور آدم آشغال هر روز به پستمون میخورن و هر روز به کثیف بودن کسایی که روزی به پاکیشون قسم میخوردم بیشتر پی می برم! چقد این دنیای مجازی جای خوبیه واسه اینکه اینجور آدما جولان بدن و عین آفتاب پرست تا با یکی آشنا میشن فوری رنگ عوض کنن و همونی بشن که طرف میخواد!

چقد متنفرم از این آدمای بی غیرتی که میان با افتخار به آدم میگن آره چندتایی رو دارم بعد نگران حال مام هستن معلوم نیست تو دستشون چندتا چندتا میخوان جنس مخالف نگه دارن و آخرش میخوان به کجا برسن!

بی شخصیت بودن خیلی ها توی اینجور جاها پشت آیکون روح پنهان میشه و به خیال خودشون ما هنوز هم اونا رو فرشته ی زندگیمون میدونیم!

نمیدونم چجوری بعضیا روشون میشه واسه عکس پروفایلشون عکس آدم انتخاب کنن در حالی که خیلی دور از انسانیتن و هیچ بویی هم از آدم بودن نبردن! خیلیاشونم عکس حیوون میذارن که البته جای شکرش باقیه که خودشونو خوب شناختن!

متنفرم از اون دنیای مجازی ای که قرار بود فاصله ها رو کم کنه اما...