341. پرخوری ممنوع!

امروز یکی از همکارای خوش ذوقمون برامون این ژله ها رو درست کرده بود، نمیدونم بخاطر کیک دیروز من بود که بچه ها گفتن درست کن و بیار سرکار و منم گفتم نمیتونم یا کلا از قبل برنامه ریزی کرده بود، قیافه ش که خیلی قشنگه 

مزه ش هم انصافا خوشمزه س، فقط توصیه میکنم اگه خواستین از این دسرها بخورین سعی کنین در حد یکی دو قاشق بخورین، حتی اگه مثل ما به کامتون خوش اومد! من میخواستم از هر طعم (رنگ) بخورم اما انگاری یکم زیاده روی کردم و این روزام که هوا الحمد ا... از تابستون هم گرمتره، اگه یکی دو درجه هوا گرمتر میشد و منی که ساعت ۲ زیر نور خورشید میام خونه یه باد خنک بهم نمیخورد حتما گلاب به روتون میشد! چه کاریه آخه؟ یه ضرب المثل داریم که میگه هرکه بامش بیش برفش بیشتر که اصلا ربطی به حرفای من نداره فقط یه لحظه به ذهنم اومد و خواستم بگم! 

ما تو دانشگاه یه استاد باحال داشتیم به اسم رمضانی! خودش از اسمش مثبت تر بود، یبار واسه یه تحقیق رفتیم با دوستم اتاقش که ازش منبع بپرسیم، یه کوله داشت، اونو گذاشت رو میز گفت بسم ا... الرحمن الرحیم، زیپ کوله رو باز کرد باز بسم ا... گفت، لپ تاپشو درآورد و بازم بسم ا...، دکمه ی پاور رو زد باز بسم ا...، رمز رو خواست بزنه دیدیم رمزش یا رضاس! نابود شدیم یعنی! این استادمون مدرک دکتراشو از انگلستان گرفته! خواستم بگم هر خارج رفته ای خارج رفته نیست و هر گردی هم گردو نیست! خلاصه این استاد دوست داشتنیمون واسه یه درسمون میومد که حالا یادم نیست، اونجا میگفت یه سبک نوشته هست نمیدونم بهش (stream of consciousness) میگن، یا (stream of brain)، حالا دقیق یادم نیست، اینجوریه که طرف نویسنده هرچی به ذهنش برسه مینویسه، چه باربط چه بی ربط! 

کل این فلسفه ها رو چیدم که اون ضرب المثل بی ربط خودمو توجیه کنم که امیدوارم موفق شده باشم! 

نتیجه ی غیراخلاقی اینکه که پرخوری واقعا چیز خوبی نیست! راسته که میگن کم کم بخور همیشه بخور، الان من فک کنم تا دو سال دیگه اسم ژله رو هم نیارم حتی اگه خوشمزه باشه!